Κάθεται ένα πρεζόνι στο σαλόνι του σπιτιού του και σκέφτεται.
Τον κοιτάει η μάνα του που σκέφτεται.
Περνάει μία ώρα.
Περνάνε δύο.
Περνάνε τρεις, τέσσερις, ε και η μάνα δεν αντέχει:
- Βρε Γιώργο παιδί μου τι σκέφτεσαι τόση ώρα?
- Μπράβο ρε μάνα.. ...Γιώργος!
Τον κοιτάει η μάνα του που σκέφτεται.
Περνάει μία ώρα.
Περνάνε δύο.
Περνάνε τρεις, τέσσερις, ε και η μάνα δεν αντέχει:
- Βρε Γιώργο παιδί μου τι σκέφτεσαι τόση ώρα?
- Μπράβο ρε μάνα.. ...Γιώργος!