Όλη μου η ζωή ένα ύφος απορημένης αννίτας πάνια

Ξύπνησα στις 7 παρά 20 και έγραψα στίχο (πάνω σε μουσική που μου είχαν δώσει) Νομίζω ειναι ωραίο.. αν βγεί με το καλό, θα σας πω αυτό ήταν που λέγαμε στις 10 Αυγούστου 😉

Σήμερα η Αντρίλα μου έπιασε ταβάνι.
Είπα ένα σκέτο "Μανούλα καφέ". Ούτε καν καλημέρα.

Κράτα κάτι και για σένα, δεν είναι άμυνα, ισορροπία λέγεται.

Να εδώ μου εξηγεί η ανιψιά ότι προτιμά τον λουκουμά από το ντόνατς στην παραλία γιατί είναι πασπαλισμένος με ζάχαρη και αν πέσει λίγη άμμος δεν το καταλαβαίνεις

κα είναι 8 γκόμενες δίπλα μας κι εμείς δε κάνουμε τίποτα
-Κορίτσια, μπορείτε να πάτε να κάτσετε αλλού γιατί ο φίλος μου αγχώνεται;

Ο αλλος μου λέει θέλω να σε ρίξω εσένα και εξαφανίστηκε, στα ναρκωτικά θα εννοούσε μάλλον ναι;

-Γιατί ξύπνησες απ'τα χαράματα;
-Γεράματα.
-Γιατί ξύπνησες απ'τα γεράματα;

να εδώ έλεγα σε κάτι γονείς ότι με πολύ κόπο έχω κατακτήσει τον σεβασμό από τα παιδιά μου κ περνάει ο γιος μου με το ποδήλατο κ μου λέει έλα ρε μπέμπα τι κάνεις τσιλάρεις;

Τσίμπλες εννέα το βράδυ. Καλά μου λέγανε ότι κοιμάμαι όρθιος και δεν το πίστευα.

- Η παραλία έχει 3 κοπάδια μέδουσες, 12 σμήνη σφήκες, 5 πιράνχας και στα ηχεία θα παίζουμε τέρμα ρεγκετον
- Νέους γονείς έχει;
- Οχι
- Θα κάτσουμε

Οι άντρες δεν με προσεγγίζουν εύκολα γτ είμαι μουναρα, πανέξυπνη, αλλά κυρίως ψυχοπαθής.

- Ζήτα μου κάτι που το θες πολύ κ θα το έχεις
- Δύο εξτρα παγάκια στον καφέ.

Αφήστε τα κόμπλεξ σας έξω απο εδώ με τη ζωή του καθένα παρακαλώ. Σας πονάει οτι κάποιος έχει κάτι που δεν έχετε, έλεος.

- Γκαρσόν σερβίρετε γαρίδες;
- Τους πάντες σερβίρουμε. Καθίστε