- Μωρό μου με γράφεις?? - Όχι παιδί μου.. κοιμάμαι κανονικά..
Δεύτερο Σάββατο που βγαίνω έξω να πιω να μεθυσω.. το να ξυπνήσω με άλογο αγκαλιά φαντάζει μονόδρομος...
Κοίτα ο μαλακας που αδυνάτισα και δεν έχω που να βάλω τα χέρια μου...
Πάντως αυτούς που με 2500 ευρώ μηνιαίο εισόδημα, μετά το διαζύγιο προτείνουν διατροφή για το ανήλικο παιδί τους 120 ευρώ, πρέπει να τους στειρωνουν υποχρεωτικά για να μην ξανατεκνοποιησουν. Γνωμη μου.
Γκρινιάζει η κόρη που έχουν μόνο αγιασμό και όχι και μάθημα, ντρεπομαι να σας κοιτάξω.
Θυμάμαι ένα πρωί να με κυνηγάει η μάνα μου γύρω από το τραπέζι και εγώ να φωνάζω δεν ξαναπάω σχολείο ακόμα και αν με πληρώνουν. Τελικά έγινα δάσκαλος. #θυμαμαι_στο_σχολειο
Όταν αφήνεις το παιδί σου σχολείο: Στο νηπιαγωγείο "Δεν πάω, θέλω να μείνω μαζί σου" Στο δημοτικό "φιλάκι μπαμπά;" Στο γυμνάσιο "Δεν κάνεις 6-7 χιλιόμετρα πιο κει ρε μπαμπά;"
Τι όμορφο να σε σκέφτονται και να σε θυμούνται..
Δεν θα έπρεπε να ρίχνουν αγιασμό στα παιδιά στο σχολείο, αλλά στις μανάδες
παιδακια που κλαίνε στις παραλίες, είναι τα παιδακια που κλαίνε σε άλλες γλώσσες και δεν καταλαβαινεις τι θέλουν...
Η γκρίνια είναι επιλογή. Απενεργοποιήστε την.
Η άλλη μου λέει ότι δεν μεγαλώνουμε αλλά ωριμάζουμε σαν το καλό κρασί και εγώ απλά νιώθω σαν να σιτεύω σαν περσινή μπριζόλα
