Δεν πιστευα πως θα κρατησει πολυ η καραντινα μεχρι που ειδα το γειτονα το γιατρό απεναντι κ μου ειπε πως προχτές τελειωσε το καταφυγιο που εφτιαχνε καιρό τωρα

-Εντάξει...ανοίγω!Νίκο τι έχεις? -Φουλ του 9 -Μιχάλη? -Καρέ του άσσου. -Μαρία? -Τίποτα... -Πες μου τι έχεις? -Τίποτα...τίποτα... Άσε μεεε...

-Όταν πίνω καφέ δε μπορώ να κοιμηθώ. -Εγώ το αντίθετο, όταν κοιμάμαι δεν μπορώ να πιω καφε

Σήμερα το "καλό μήνα " είναι όντως πρωταπριλιάτικο αστείο

Για εμάς τους γονείς τώρα ξεκινά η μέρα. Κοιμήθηκαν, επιτέλους, τα παιδιά.

Όχι να το παινευτώ αλλά όσες φορές έχω πάει στο περίπτερο άλλες τόσες επέστρεψα. (Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε την πάλη που γίνεται μέσα μου).

ΠΟΥ ΣΚΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΩ ΜΕ ΑΚΟΥΕΙ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΩ

Οι παππούδες μας πέθαναν πολεμώντας στο μέτωπο, εμείς θα πεθάνουμε επειδή πιάσαμε ένα βρώμικο πόμολο

Πρώτη φορά βλέπω τα χέρια μου να καταναλώνουν περισσότερο αλκοόλ από μένα.

Ημέρα καραντίνας νο16 και έπρεπε να περάσει κάμποση ώρα για να καταλάβω ότι ο Πετρετζικης δεν λέει στραπον αλλά ένα μπαχαρικο που το λένε εστραγκον

Eντωμεταξύ οι συνωμοσιολόγοι ζουν το όνειρό τους.

Πάω περίπτερο για τσιγάρα και μου λεέι ο άλλος «πάρε μου ένα πακέτο τσιγάρα χρυσή κασετίνα Καρέλια λάιτ».Αν μου έλεγε «πάρε τυρί,ρύζι,καφέ,γάλα,Καμπά» πιο εύκολα θα το θυμόμουν.

Οταν ο μπαμπας μου λεει να κόψω το τσιγάρο, του λέω να κόψει το φαί. Ετσι κόβουμε και οι δυο τις μαλακίες.

Η απελπισία πλέον είναι εμφανής έξω στον κόσμο...ζήτησα απο μία το τηλέφωνο της κ μου το δωσε

Η σιωπή μας κάνει θόρυβο. Την ακούνε μόνο όσοι μας νοιάζονται πραγματικά...