Ανθρώπους που αξίζουν και είναι δίπλα μας μην ξεχνάμε "πίσω"...και χαθούν

Στα 20 αναρωτιέσαι, στα 30 αναλύεις, στα 40 στέλνεις στο διάολο

Πέρυσι μου είπαν να φύγω από σκιά στην παραλία, γιατί θεωρούσαν ότι είμαι ξένη (και τα παιδιά μου φυσικά) και η σκιά είναι για τους ντόπιους, που πάνε κάθε μέρα.

Έβαλα ηλεκτρική σκούπα κ δεν δουλευε, της φωναζα "ΡΟΥΦΑ ΜΩΡΗ" κ τώρα έχουν βγει οι γείτονες στα μπαλκόνια κ κοιτάζουν στο διαμέρισμα μου με τα κινητά στο χέρι.

Χρειαζόταν μια ποτίστρα για τα άλογα στο σύνταγμα

ρε μωρο μου εχεις πιασει ολο τον καναπε, πηγαινε λιγο πιο εκει σπιτι σου

Αυξάνονται σε τρεις οι επιβάτες στα ταξί, πάνε τα ιδιαίτερα .

Εσείς μου στέλνετε τα πουλιά σας να καυλώσω κι εγώ τα βλέπω σαν υποψήφια θύματα για τοποθέτηση καθετήρα. Επαγγελματικό βίτσιο τι να πεις.

Τωρα που φευγει το εγγονι μας κ παει στο σπιτι της προσπαθουμε να θυμηθουμε πως ηταν πριν τα πραγματα στο δικο μας σπιτι

Έβαλα την καπελαδούρα και θρονιάστηκα στην ψάθα σαν την μάνα του Βουτσά, τρελα ήμουν και σήμερα στην παραλία

Ο αλλος έκανε ψηστήρι στην κοπελα στον παράδρομο της Συγγρου και έξι αυτοκίνητα ουρά δεν κορναρε κανενας μας. Γιατί ο Έλληνας γενικά βιάζεται αλλά όταν πρόκειται για γκομενοδουλεια, ξέρει να σέβεται.

Ημουν θαλασσα 3-4 ωρες,αν εξαιρεσεις πως ολοι μιλανε για τα δυσκολα που ερχονται,για τις μιζες που μας περιτριγυρίζουν,για τους μεγαλους περιπατους με τα επιχρυσα παγκακια ολα ειναι μια χαρα

Ο ανθρωπος που σε θελει στην ζωη του το δειχνει ..

Δε θυμάμαι να εβαλα καπου πινακίδα "Περάστε μοιραζω συναισθήματα να ποδοπατηθουν"!

Κανονικά οι Θάντερκατς στα ελληνικά θα έπρεπε να λέγονται Θάντεργατς.