Έχω αποθηκεύσει μια νοερή αγκαλιά για τα δύσκολα.

8η μέρα καραντίνας Βγάζω την κεφαλή της σκούπας,βάζω φυστίκια στο χέρι μου,τα ρουφάω με το σωλήνα κ φαντάζομαι ότι ταΐζω ελέφαντα σε σαφάρι

Εγω παντως δε ξερω να λεει ο αλλος σε παρεα η οταν συστήνεται πως ειναι μπατσος κ να μην ακολουθει ενα μουδιασμα,μια αμηχανια η ενα αντε γαμησου

Βλέπω το αναβράζον να διαλύεται μέσα στο νερό και σκέφτομαι οτι έτσι θέλω να τον αφανίσω

Κυλιόμενο λοκνταουν λέει, θεέ μου βγαίνει και σε βάρδιες τώρα

Η ομορφιά της ψυχής δε βγαίνει φωτογραφία...

αραγε, και τότε ποιός θα ρωτησει να μαθει ποτέ το γιατί;

και φτάσαμε να παλεύουμε για να μη σβήσει κ το σκοτάδι

-μια βραδιά πλημμυρισμένη από πάθος κ μουσικάρες θα ήθελα -σε περίπτερο είστε κύριε

Μια χαρά πάει πάντως η αντιμετώπιση της πανδημίας. Ξεκίνησε με Σπύρο Παπαδόπουλο, συνεχίζεται με Γεώργιο.

Δεν χρειάζεται να φοβάσαι να ζήσεις την ζωή σου... Να την σέβεσαι πρέπει!!!

Δεν υπάρχει ανεξήγητη συμπεριφορά, άλλη γκόμενα υπάρχει

Πήγα να σηκώσω το μανίκι της πιτζάμας και έριξα μπουνιά στο σαγόνι μου. Δεν είμαι είδος φτιαγμένο να επιβιώσει σε αυτόν τον πλανήτη.

Το μόνο που χάνεις Από άδειους ανθρώπους Είναι το χρόνο σου

Δεξιός ειναι αυτο το ειδος στο ζωϊκο βασίλειο που πιστευει οτι ο ματάς κ ο δελτάς ειναι κανονικη δουλεια κ ο ντελιβεράς δεν ειναι