Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2020

Πάντα καταλαβαίνω όταν μου την πέφτει κάποιος. Συνήθως 2-3 χρόνια μετά.
13 βήματα χθες με έχει γονατίσει ο πρωταθλητισμός.
Τα πολλα και ομορφα λογια κερδιζουν παντα πολλους χειροκροτητες αλλα οι ομορφες πραξεις ειναι αυτες που κερδιζουν λιγους και αξιολογους ανθρωπους!
Στόλισε η μάνα καραβάκι αντί για δέντρο, βγάλε με μου λέει μια φώτο να την ανεβάσω στο φβ και έχει πάρει πόζα λες και είναι καμμιά εφοπλίστρια και δίνει το όνομα στο 25ο πλοίο της.
Όσο εσύ αφήνεις το χρόνο να περνάει για να δεις αν αντέχεις κάτι... ο άλλος είναι ήδη ένα βήμα παραπέρα... κάνε το ίδιο. Απλό.
Έπεσε η μάσκα απ'τη μύτη κ ένιωσα λες μου'πεσε το βρακί.
-Αύριο κανονίζω συνάντηση με τα παιδιά κατα τις εννιά,θα έρθεις? -Μόλις έκανα μια εγχειρηση στα μάτια ρε -Ε και? -Δεν βλέπω την ώρα να έρθω
-Τι γλυκό παιδάκι,πόσο είναι? -Δύο -Πάρε το μπεγλέρι μου να παίξεις μικρέ -Μη του το δίνεις,μπορεί να το καταπιεί -Δεν πειράζει,έχω κι άλλο
Πάτησα μια Ιταλίδα στο μετρό και μου είπε κάτι για τον Βαμβακουλα νομίζω...περιεργο, που τον ξέρει τον Βαμβακουλα αυτή;;;
- Έλα ρε πού χάθηκες τόσες μέρες; - Άλλαζα παπλωματοθήκη
Θεέ μου , πόσους μαλακες έπλασες ώστε να πέφτουμε πάντα , πάνω σε έναν ?
Και τι θέλετε ρε μαλάκες; Να χρεοκοπήσει η Ετζίαν και να φέρνει το Άγιο Φως η Τέρκις Ερλάινς;
Αν περάσουμε το Βέλγιο με ποιούς παίζουμε;
Βλέπουν τι γράφουμε εδώ μέσα και θα νομίζουν ότι είμαστε τέρμα ευτυχισμένοι χωρίς κανένα πρόβλημα, που να ξεραν τι βουνό ανεβαίνει ο καθένας μας
Μπορώ να νευριάσω μέχρι και γιατί δεν έχω νεύρα